Variable context: branch.* + hircin.*
Estienne, Thesaurus 1536: ·acanthus, 18
\ |lL Acanthus, acanthi, f. g. Genus herbae: de qua Plin. lib. 22. cap. 22, Acanthos est topiaria et vrbana herba, elato
longóque folio, crepidines marginum, assurgentiúmque puluinorum toros vestiens.
Virgil. 4. Ecloga, Mistáque ridenti colocasia fundet acantho. Vbi
Seruius, Acanthus, est herba quae in AEgypto nascitur. Vulgo |lLv brancha hircina |lL dicitur.
Estienne, Dictionarium 1552: ·acanthus, 17
\ |lL Acanthus, acanthi, m. g. Plin. |lF Une sorte
d'herbe nommee Branche ursine ou hircine. Les jardiniers l'appellent Patte d'ours.
Cotgrave, Dictionarie 1611: ·branche
\ |lF Branche hircine; |lA as,
\ |lF Branche ursine. |lA Brank-ursin, Beares-foot, Beares-claw,
Beares-breech (an hearbe.)